Το ατόπημα Γεωργιάδη στη Χίο και οι γιαλατζί αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.

Την πολιτική της ΝΔ την εκφράζει ο πρόεδρος του κόμματος. Και ο πρόεδρος έχει καταστήσει σαφές ότι δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές πλέον. Και ότι η μόνη διαχωριστική γραμμή που υπάρχει είναι μεταξύ ρεαλισμού και λαϊκισμού, μεταξύ αλήθειας

και ψεύδους.

Την ώρα που ο πρόεδρος της ΝΔ κάνει αυτό το άνοιγμα προς άλλους χώρους γιατί ξέρει καλά ότι για να κυβερνήσει απαιτείται είτε η στήριξη είτε, τουλάχιστον,  η ανοχή δυνάμεων στα αριστερά της ΝΔ, ο αντιπρόεδρος κ. Γεωργιάδης ξεσπά σε επίθεση κατά του κομμουνισμού.

Δεν θα συζητήσουμε το εμφανέστατο ότι ο αντιπρόεδρος είναι εκτός γραμμής, αφού το ΚΚΕ στην Ελλάδα, το οποίο εκφράζει τον κομμουνισμό, νομιμοποιήθηκε από το κόμμα του το 1974 και κυβέρνησε μαζί με το κόμμα του το 1989, αλλά το λογικό, το αυτονόητο. Και το αυτονόητο, το οποίο σε άλλες περιπτώσεις ο κ. Γεωργιάδης αντιλαμβάνεται και στηρίζει, είναι τόσο απλό που προκαλεί ερωτήματα σε τι αποσκοπούσε η επίθεση του κ. Γεωργιάδη στους κομμουνιστές.

Το λογικό, το οποίο έπρεπε να έχει συνειδητοποιήσει ο κ. Γεωργιάδης, είναι ότι αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι κομμουνιστές. Σαλτιμπάγκοι και κατσαπλιάδες της εξουσίας είναι. Έχει καμία σχέση ο Τσίπρας, ο Πολάκης, ο Σκουρλέτης ή ο Παππάς και ο Σπίρντζης με τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο τον Γρηγόρη Φαράκο και τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη; Προς Θεού… Και γιατί ξεχνά ο κ. Γεωργιάδης ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν συνονθύλευμα εξουσιολάγνων μιας αποτυχημένης αριστεράς και μιας ακραίας δεξιάς;

Σήμερα στους πραγματικούς κομμουνιστές δεν αξίζουν επιθέσεις. Στους ορθόδοξους κομμουνιστές συμπάθεια αξίζει γιατί εξακολουθούν να πιστεύουν στην ουτοπία.

Και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, στον οποίο αρέσει η ιστορία, πρέπει να παραδεχθεί ότι στα δύσκολα για τη χώρα, από τη μεταπολίτευση κι εντεύθεν το ΚΚΕ ήταν παρών στηρίζοντας τη λειτουργία της δημοκρατίας, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που την υπονόμευε και την υπονομεύει συστηματικά.

Οι διαφορετικές είναι ολοφάνερες και ο κ. Γεωργιάδης είναι αρκετά ευφυής ώστε να πιστέψει κανείς ότι δεν μπορεί να τις αντιληφθεί κι αυτό να αποτελέσει δικαιολογία για το ατόπημά του στη Χίο.